Hoofdstuk 2
We kwamen terug uit Frankrijk, het was leuk geweest, maar ook erg vermoeiend. Al vrij vroeg gaan we naar bed. Wouter valt meteen als een blok in slaap. Ik lig nog te woelen en te denken aan wat er donderdag is gebeurt, ik moet het ooit aan Wouter vertellen, maar wanneer? Plotseling word ik overspoeld door een vlaag misselijkheid. Ik ren naar de WC. Daar gooi ik alles er uit. Ik tuf het laatste restje in de WC en sta op. Iets te snel, ik word duizelig en zoek steun bij de wastafel. Als ik een beetje bijgetrokken ben denk ik na. Word ik ziek? Dat kan ik er nu niet bij hebben, ik heb nog maar één dag gewerkt... Ik spoel door en loop weer naar de slaapkamer, ik ga naast Wouter liggen en val vrijwel meteen in slaap.
De volgende dag voel ik me beter en ga ik weer vol goede moed naar mijn werk, omdat ik maar twee mensen moet stylen vandaag, en omdat het kleine klusjes zijn, geef ik mezelf ook een make-over. Ik ben benieuwd wat Wouter er van vind... Plotseling wordt ik weer overspoeld door een vlaag misselijkheid. Omdat ik toch al klaar ben met stylen meld ik me ziek en fiets ik naar huis. Onderweg wordt de misselijkheid bijna ondragelijk en als ik thuis ben ren ik naar binnen en gooi ik alles eruit.
Ongerust komt Wouter de badkamer binnenlopen. "Gaat het Jessy?" vraagt hij ongerust. "Ja hoor," zeg ik, terwijl ik wankel op mijn benen sta. "Ik ben alleen niet zo lekker." "Moet je niet even op bed gaan liggen als je je zo belabberd voelt?" "Ja is goed." Ik loop naar boven en ga op bed liggen, vlak voordat ik in slaap val, voel ik dat Wouters bij me komt liggen, het voelt goed.
De volgende dag voel ik me nog niet beter en zit ik te denken wat de reden zou kunnen zijn. Ineens bedenk ik me een mogelijke reden. Ik ben vandaag vrij, dus voor dat de rest wakker is, fiets ik naar de winkel en koop ik een zwangerschapstest. Als ik weer thuis ben en tot mijn verrassing ontdek dat niemand wakker is, loop ik naar de badkamer en doe de test. Ongeduldig wacht ik op de uitslag, ik zal toch niet zwanger zijn?
